llamé a la tierra y no vino llamé al sol y no me quiso busqué a las estrellas i vi luz....sentí calor noté amor me quedé sentada donde siempre, mirando hacia el sol... mi cuerpo caliente mirada mojada un frio entre almas recorre mi mente que está pasando? frio y calor amor odio amor dolor no no!! no pasa nada dijo Tierra no no!! no pasa nada dijo el Sol mi cuerpo asiente, mi mente.... siente no quiero nada...dáselo al Sol no pasa nada....no quiero nada siento alegria y siento dolor es la harmonia de mi corazón
llamé a la tierra y no vino llamé al sol y no me quiso busqué a las estrellas i vi luz....sentí calor noté amor me quedé sentada donde siempre, mirando hacia el sol... mi cuerpo caliente mirada mojada un frio entre almas recorre mi mente que está pasando? frio y calor amor odio amor dolor no no!! no pasa nada dijo Tierra no no!! no pasa nada dijo el Sol mi cuerpo asiente, mi mente.... siente no quiero nada...dáselo al Sol no pasa nada....no quiero nada siento alegria y siento dolor es la harmonia de mi corazón Suprimir
escoltant el pas del temps amb l'acordió de fons la llum de primavera m'acompanya les orenetes estàn apunt de rebrens amb el seu cant celestial un cos, una ment....dins d'una ànima que s'ha congelat amb el temps i riu com abans, plora com abans, s'il·lusiona com abans. ella, l'ànima es rebel, planta cara a la ment al cos al temps.... i riu cm abans.....
vaya, ¿el mundo está lleno de ojos como éste? quién sabe... lo que se esconde tras la mirada clara de un niño, será un amago de crueldad tras el que se agazapa la gran sonrisa de la Parca... tras los cristales espejeantes del mosso de escuadra mientras te vigila tras sus gafas chuloplayeras, otra vez Ella y su guadaña... tras la mirada, también, de tu amante, un deseo de consumirte has la última gota de tu sangra, haste el último suspiro. Y es que ella será nuestra última amante, y en el panteón dispondra el tálamo inevitable, el lecho definitivo, donde dormir abrazados entre sábanas de eternidad. un petó, guapa, josep http://serraniadepalabras.blogspot.com.es/
ei consoleta!! i com emn veus??????????????????
ResponEliminapetonassos preciosa!
llamé a la tierra y no vino llamé al sol y no me quiso busqué a las estrellas i vi luz....sentí calor noté amor me quedé sentada donde siempre, mirando hacia el sol... mi cuerpo caliente mirada mojada un frio entre almas recorre mi mente que está pasando? frio y calor amor odio amor dolor no no!! no pasa nada dijo Tierra no no!! no pasa nada dijo el Sol mi cuerpo asiente, mi mente.... siente no quiero nada...dáselo al Sol no pasa nada....no quiero nada siento alegria y siento dolor es la harmonia de mi corazón
Eliminabbbb
EliminaEt veig amb el ull global que tot ho veu però no mira
ResponEliminacom va Pandoreta?
ResponEliminallamé a la tierra y no vino llamé al sol y no me quiso busqué a las estrellas i vi luz....sentí calor noté amor me quedé sentada donde siempre, mirando hacia el sol... mi cuerpo caliente mirada mojada un frio entre almas recorre mi mente que está pasando? frio y calor amor odio amor dolor no no!! no pasa nada dijo Tierra no no!! no pasa nada dijo el Sol mi cuerpo asiente, mi mente.... siente no quiero nada...dáselo al Sol no pasa nada....no quiero nada siento alegria y siento dolor es la harmonia de mi corazón
EliminaSuprimir
amunt i avall d'aqui cap allà...
ResponEliminaescoltant el pas del temps amb l'acordió de fons
la llum de primavera m'acompanya
les orenetes estàn apunt de rebrens amb el seu cant celestial
un cos, una ment....dins d'una ànima que s'ha congelat amb el temps i riu com abans, plora com abans, s'il·lusiona com abans.
ella, l'ànima es rebel, planta cara a la ment al cos al temps.... i riu cm abans.....
veig que avui surt el teu esperit artístic...
ResponEliminaque continuÏ!
ptnàs al nas
eo pandoreeeeetaaaaaa! per quan aquells versets tan monos?
ResponEliminatinc un maldecap de cllns!
eiiiiiiiiiiii k no contestes????
ResponEliminaLolitaaa....ja et contesto jo; crec que deu estar versificant la resposta,hehehe..amb tots els meus respectes Conte!
EliminaConte ,ha estat bé d´haver-te contactat.
hola
Eliminavaya, ¿el mundo está lleno de ojos como éste? quién sabe... lo que se esconde tras la mirada clara de un niño, será un amago de crueldad tras el que se agazapa la gran sonrisa de la Parca... tras los cristales espejeantes del mosso de escuadra mientras te vigila tras sus gafas chuloplayeras, otra vez Ella y su guadaña... tras la mirada, también, de tu amante, un deseo de consumirte has la última gota de tu sangra, haste el último suspiro.
ResponEliminaY es que ella será nuestra última amante, y en el panteón dispondra el tálamo inevitable, el lecho definitivo, donde dormir abrazados entre sábanas de eternidad.
un petó, guapa,
josep
http://serraniadepalabras.blogspot.com.es/
molt bonic i artístic el blog!!! :)
ResponElimina